തിരിച്ചു നടക്കാമിനി
വന്ന വഴികളിലേക്ക്...
മാതൃഗര്‍ഭത്തിലെക്കൊരു
മടക്കമില്ലെന്നറിയുകിലും
നിന്നിലെക്കൊരു വഴി
പിരിഞ്ഞു കിടപ്പുണ്ട്...
വിരലുകളെ കോര്‍ത്ത
വിരലുകളയയുന്നു
മിഴികളിലൊരു ജലധാര
ചിറ പൊട്ടിച്ചൊഴുകുന്നു ...
സ്വപ്നങ്ങളേ വിട
നെഞ്ചിലെ മുറിപ്പാടിലൂടെ
വിരലോടിക്കുന്ന തീനാളമേ
വിഴുങ്ങുക നീയെന്നില്‍
ആളിപ്പടരുമീ നോവുകളെക്കൂടി
കരിയില വീണ വഴികളിലൂടെ
നിന്നിലേക്ക്‌ ഞാന്‍ നടന്നെത്തട്ടെ ...
നൊമ്പരങ്ങളുടെ സീല്‍ക്കാരം
കേള്‍ക്കാത്ത ,
പൊള്ളുന്ന വാക്കുകളുടെ
വിഷദംശനം ഏല്‍ക്കാത്ത ,
വിതുമ്പലുകളുടെ
ചീളുകള്‍ വീഴാത്ത ,
ഏകാന്തതയുടെ ശംഖുമുഖത്ത്
ഒരു മഴത്തുള്ളിയായ് ഞാന്‍ നിപതിക്കും ..
കാലമേ,
നീയെന്നെ, വലിച്ചെടുക്കുക
നിന്നാത്മാവിലേക്ക്...
കടലുപ്പുകൊണ്ട് മുറിവുണക്കി
കരയിലെ പശമണ്ണു കൊണ്ട്
നിന്നിലെന്നെ നീ ഒട്ടിച്ചു വെയ്ക്കുക
നിന്റെ ഹൃദയഭാഗത്ത്‌
ഞാനെന്ന മഴതുള്ളിയുറഞ്ഞു
ഒരു മുത്തായ്‌ പുനര്‍ജ്ജനിക്കും
സ്നേഹം ചേര്‍ത്തൊട്ടിച്ചു വെച്ച
നിന്റെ ഹൃദയ ബാഷ്പം
No comments:
Post a Comment